Φακελος : Μεταμοσχεύσεις

Η Μεταμόσχευση είναι όνειρο ζωής για ένα μεγάλο μέρος συνανθρώπων μας που την έχει ανάγκη, όμως προσκρούει είτε στην φοβία, είτε στην αδιαφορία ακόμα και στη μη ενημέρωση όλων μας με αποτέλεσμα να τους δυσκολεύει ή και πολλές να τους καταστρέφει αυτό το όνειρο. Ο Διευθυντής της Α’ Χειρουργικής Κλινικής Μονάδας Μεταμοσχεύσεων Οργάνων του «Ευαγγελισμού» κύριος Σπύρος Δρακόπουλος μας αναλύει τα νέα δεδομένα των μεταμοσχεύσεων καθώς και τους μελλοντικούς στόχους των ανθρώπων που ασχολούνται με αυτές.
Α) Προοπτικές και Μέλλον στις Μεταμοσχεύσεις Οργάνων

Ελπίδες γενεών και όνειρα ζωής πολλών ερευνητών έγιναν πραγματικότητα χάρη στην εμμονή, την εργατικότητα και τη διορατικότητα πρωτοπόρων του χώρου των μεταμοσχεύσεων. Πολλοί από τους οποίους, όπως ο διακεκριμένος καθηγητής του πανεπιστημίου του Cambridge και δάσκαλος πολλών Ελλήνων μεταμοσχευτών γιατρών Sir Roy Calne, είδαν τις ιδέες τους να υλοποιούνται πρώτα στα πειραματόζωα και αμέσως μετά την επιτυχία τους, να δοκιμάζονται και να λειτουργούν και στους ασθενείς . Με τη βοήθεια όλων των πρωτοπόρων του χώρου, όπως των καθηγητών P. Medawer, T. Starze, J. Murray, Sir Roy Calne, Sallivan και πολλών άλλων, χιλιάδες ασθενείς με νοσήματα που οδηγούσαν σε τελικού σταδίου ανεπάρκειες (καρδιακή, νεφρική, ηπατική, αναπνευστική) και οι οποίοι δεν είχαν καμία ελπίδα επανήλθαν χάρη στη μεταμόσχευση του αντίστοιχου ζωτικού οργάνου, όχι μόνο στη ζωή αλλά και στην ενεργό κοινωνική ζωή, αποκτώντας οικογένειες με παιδιά αλλά και εξασφαλίζοντας πρόσβαση στην εργασίας και μάλιστα σε εξαιρετικά απαιτητικά πόστα.
Στις μέρες μας ο αριθμός των πραγματοποιηθέντων μεταμοσχεύσεων όλων των οργάνων σε εξειδικευμένα κέντρα ξεπερνά το 1.000.000, καθιστώντας σε πολλές από τις περιπτώσεις την εγχείρηση της μεταμόσχευσης σχεδόν «ρουτίνα». Και ενώ φαίνεται ότι τα εγχειρητικά προβλήματα με τη βελτίωση των τεχνικών και την αποκτηθείσα εμπειρία έχουν βρει τη λύση τους, δύο προβλήματα παραμένουν ακόμη, αυτά της:
α) απόρριψης των μοσχευμάτων και
β) προσφοράς είτε από ζώντες είτε κυρίως από πτωματικούς δότες.
Αναφορικά με το πρώτο φαίνεται ότι η μάχη θα είναι διαρκής κι αυτό γιατί ο οργανισμός «σοφά ποιών», αναγνωρίζει το μόσχευμα σαν ξένο και θα συνεχίσει την προσπάθειά του να το αποβάλει μέχρι τέλους, παρά τις προσπάθειες της ιατρικής με τη χορήγηση ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων για να περιοριστεί η ένταση της απόρριψης. Εξαίρεση αποτελούν οι λίγες περιπτώσεις των μεταμοσχεύσεων μεταξύ μονοωογενών διδύμων, όπου υπάρχει ταυτόσημο γενετικό υπόστρωμα χωρίς να χρειαστεί ανοσοκαταστολή.
Παρ’ όλα αυτά, και μεταξύ μονοωογενών διδύμων υπάρχουν προβλήματα, όπως αυτό της επανεμφάνισης του αυτοάνοσου νόσου στο μόσχευμα από ηθικο-δεοντολογικής πλευράς αυτό της «σχετικής πίεσης» που δέχεται ο υποψήφιος, σχετικά, νεαρός δότης να προσφέρει το νεφρό του στο δίδυμο αδελφό του.
Για την επίλυση του προβλήματος της απόρριψης του μοσχεύματος υπάρχουν, μέχρι στιγμής, πολλοί συνδυασμοί των νέων ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων που μέσω αυτών επιτυγχάνεται ανοσοκαταστολή και με τη σωστή ρύθμιση των δόσεων τους λιγότερες τοξικές παρενέργειες στο λήπτη (αυτό που αποκαλείται penalty of immunossupression), οι οποίες αφορούν στην εμφάνιση λοιμώξεων και στον αυξημένο κίνδυνο νεοπλασματικών επεξεργασιών.
Η επιτυχής πορεία των μεταμοσχεύσεων τα τελευταία 50 χρόνια οφείλει πολλά στην κατανόηση των ανοσολογικών φαινομένων και στην προσπάθεια επίλυσης τους αρχικά με καλή επιλογή βάσει των αντιγόνων HLA και μετά τη μεταμόσχευση με τροποποίηση του ανοσοκατασταλτικού πρωτοκόλλου.
Ιδεατός στόχος στο μέλλον είναι η επίτευξη του φαινομένου της ανοχής (tolerance), που ορίζεται ως οι χειρισμοί που πρέπει να γίνουν ώστε το μόσχευμα να γίνει αποδεκτό από το λήπτη, συνεχίζοντας τη λειτουργία του, χωρίς τα απορριπτικά φαινόμενα που μέχρι στιγμής έχουν παρατηρηθεί.
Είναι, δε, γνωστό από πειραματικά μοντέλα ότι το ήπαρ μεταμοσχευμένο σε πειραματόζωα όχι μόνο δεν χρειάζεται ανοσοκαταστολή για να διατηρηθεί αλλά ασκεί κατά κάποιον τρόπο και προστατευτική δράση έναντι νέων μεταμοσχεύσεων, π.χ. δέρματος στον ίδιο λήπτη.
Οι μηχανισμοί είναι ακόμη αδιευκρίνιστοι, υπάρχουν, όμως, παραδείγματα στην κλινική πράξη όπου σε επιλεγμένες μεταμοσχεύσεις ήπατος -και λιγότερο νεφρών-έχει διακοπεί τελείως η ανοσοκαταστολή και τα μοσχεύματα εξακολουθούν να λειτουργούν.
Πιο συγκεκριμένα και ελπιδοφόρα είναι τα μηνύματα από το έργο και πάλι του πρωτοπόρου των μεταμοσχεύσεων Sir Roy Calne, ο οποίος έχει σχεδόν αγγίξει την ανοχή, όταν, χρησιμοποιώντας σε μεταμοσχεύσεις νεφρού ως ανοσοκαταστολή το μονοκλωνικό αντίσωμα alemtuzumab, κατάφερε να ελαττώσει στο μισό τη χρησιμοποιηθείσα ανοσοκατασταλτική αγωγή και αργότερα να τη διακόψει τελείως.
Η επίτευξη του φαινομένου της ανοχής είναι ένας καλός ελπιδοφόρος τομέας που θα λύσει το πρόβλημα της απόρριψης αλλά που θα χρειαστεί να κατανοηθούν σε βάθος όλοι οι ανοσολογικοί μηχανισμοί απόρριψης, που, όπως προαναφέραμε αποτελούν απόλυτα ένα φυσιολογικό μηχανισμό.
Μια άλλη ελπιδοφόρα προοπτική στον τομέα των μεταμοσχεύσεων είναι αυτή της χρησιμοποίησης των ζώων ως πηγή μοσχευμάτων για τον άνθρωπο. Δυστυχώς, μετά από τα πρώτα ενθαρρυντικά αποτελέσματα της προσπάθειας του Reemstma et la (1964), που μεταμόσχευσε με επιτυχία νεφρό χιμπατζή σε άνθρωπο, ο οποίος λειτούργησε άριστα για 10 περίπου μήνες, οι επόμενες κλινικές προσπάθειες δεν είχαν τα ίδια καλά αποτελέσματα.
Ο λόγος είναι, όπως αυτό επιβεβαιώθηκε από πληθώρα ερευνητικών εργασιών, ότι μεταξύ των διαφόρων ειδών του ζωτικού βασιλείου υπάρχουν ισχυρά εμπόδια (barriers) που προστατεύουν το ένα από το άλλο, αποτέλεσμα της φυλογενετικής εξέλιξης στους αιώνες. Έτσι λοιπόν, η μέχρι στιγμής χρησιμοποίηση των ζώων ως δοτών μοσχευμάτων (xenografting) δεν έχει πραγματοποιηθεί.
Κλασικό παράδειγμα αποτελεί η ύπαρξη τελείως διαφορετικών πρωτεϊνών μεταξύ ανθρώπου και χοίρων, η δε ύπαρξη του Agal-epitope στο γενετικό υπόστρωμα του χοίρου αποτελεί ανεξέλεγκτη εκδήλωση υπεροξίας απόρριψης όταν ένα όργανό του μεταμοσχευτεί στον άνθρωπο. Μικρότερα αλλά υπαρκτά προβλήματα αποτελούν η διαρκής υπερπλασία των οργάνων του χοίρου, με αποτέλεσμα αν μεταμοσχευθεί καρδιά αυτού, να εξακολουθεί να αυξάνεται και να υπάρχει πρόβλημα χώρου στον θώρακα του λήπτη και ο μέσος χρόνος ζωής του χοίρου που είναι 15 έτη-περιοριστικός παράγοντας για την εξάπλωση των μεταμοσχεύσεων από αυτό το είδος.
Αν και θεωρητικά, θα μπορούσαν να υπάρχουν φάρμες με απεριόριστο αριθμό δοτών -χοίρων στους οποίους με γονιδιακούς μετασχηματισμούς να έχει εξαλειφθεί ο Agal –epitope, τα λεγόμενα διαγονιδιακά ζώα (Trangenic Animals), εν τούτοις, η μεταμοσχευτική κοινότητα δεν έχει προχωρήσει σε υλοποίηση ενός τέτοιου προγράμματος. Αφενός μεν, για λόγους δεοντολογίας, αφετέρου δε, για το φόβο εκδήλωσης ιογενών λοιμώξεων (ζωονόσων) στο ανθρώπινο είδος.
Φαίνεται όμως ότι η γονιδιακή και μοριακή ιατρική έχει και θα προσφέρει πολλά και στο χώρο των μεταμοσχεύσεων, ιδιαίτερα με τη χρησιμοποίηση των βλαστοκυττάρων. Ήδη έχει πραγματοποιηθεί κατασκευή τεχνητής ουροδόχου κύστης, όπου σε πλαστικό εκμαγείο καλλιεργούνται βλαστοκύτταρα τα οποία παίρνουν τη μορφή της κύστης και μπορούν να την αντικαταστήσουν ως πλήρως λειτουργικό όργανο.Το ίδιο μοντέλο χρησιμοποιήθηκε τελευταία για την κατασκευή τεχνητού ήπατος με την καλλιέργεια και ανάπτυξη βλαστοκυττάρων σε υποδοχέα σκελετού ήπατος (το δομικό υλικό που απομένει μετά την αφαίρεση των ηπατοκυττάρων).
Είναι γεγονός ότι στο προσεχές μέλλον οι εξελίξεις θα διαδέχονται η μία την άλλη και ο χώρος των μεταμοσχεύσεων έχει πολλά να ωφεληθεί από την εν γένει ανάπτυξη της Ιατρικής. Διότι δεν πρέπει να λησμονούμε ότι:
1) είναι όνειρο αιώνων και αέναη η προσπάθεια του ανθρώπου να πετύχει την αθανασία αντικαθιστώντας τα φθαρμένα του όργανα και
2) ισχύει στο ακέραιο, η ρήση του πρωτοπόρου των μεταμοσχεύσεων, καθηγητή Thomas Starze (ο οποίος πραγματοποίησε την πρώτη επιτυχή μεταμόσχευση ήπατος στον άνθρωπο το 1963 στο Denver του Κολοράντο των Ηνωμένων Πολιτειών)ότι στην Ιατρική ισχύει ότι: «αυτό που κάποτε ήταν ακατόρθωτο και μόλις κατορθωτό σήμερα συχνά γίνεται η ρουτίνα του αύριο»(«in history of Medicine something that was inconceivable yesterday and barely achievable today often becomes routine tomorrow»).
Β) Μεταμόσχευση Οργάνων: Μια Γέφυρα Ζωής
Εμπειρίες «Ζωής» από τις μεταμοσχεύσεις οργάνων
Οι μεταμοσχεύεις οργάνων αποτελούν ένα από τους πιο συναρπαστικούς και ενδιαφέροντες τομείς της Ιατρικής, όχι μόνο για το πλήθος των ιατρικών γνώσεων που συνεχώς αυξάνονται, αλλά κυρίως για τη συνεχή προσπάθεια που καταβάλλεται ούτως ώστε να «πιεστεί» η φύση και η φυσιολογική μορφή άμυνας, για να δεχθεί ο οργανισμός σαν δικό του το ξένο μόσχευμα.
Και για τον οργανισμό «ξένο» είναι και το μόσχευμα της μάνας ή του πατέρα προς το παιδί του και του αδελφού στον αδελφό. Και όπως ξέρουμε καλά, ο οργανισμός είναι που με τη φυσιολογική του επαγρύπνηση αρχικά αναγνωρίζει το μόσχευμα σαν ξένο και αμέσως μετά προσπαθεί να το απορρίψει. Η απόρριψη λοιπόν είναι μια απολύτως φυσιολογική απάντηση του οργανισμού, οι μεταμοσχευτές δε είναι αυτοί που προσπαθούν να την περιορίσουν, γιατί σχεδόν ποτέ δεν μπορούν να την εξαλείψουν. Και όπως τίποτε στη ζωή, δε γίνεται χωρίς τίμημα ή αντάλλαγμα, για τις μεταμοσχεύσεις το τίμημα των ισχυρών ανοσοκατασταλτικών που χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο των απορριπτικών κρίσεων είναι οι λοιμώξεις και τα αυξημένα ποσοστά νεοπλασιών που απειλούν τους λήπτες.
Σ’ αυτή τη λεπτή ισορροπία αποδοχής του μοσχεύματος και των κινδύνων από το ανοσοκατασταλτικά ζυγίζεται και κινείται καθημερινά ο μεταμοσχευτής ιατρός.
Η μακροχρόνια εμπειρία μου από τις μεταμοσχεύσεις επιβεβαιώνει ότι οι χάρες και οι λύπες διαδέχονται συνεχώς η μία την άλλη. Μεγάλες χαρές όταν με επιτυχία διεκπεραιώνεται η τεράστια διαδικασία της μεταμόσχευσης που ξεκινά από τη τραγική στιγμή της διαπίστωσης του εγκεφαλικού θανάτου του δότου και καταλήγει στη χαρά που νιώθει ο λήπτης και η οικογένειά του με την καινούρια ζωή που αρχίζει αλλά και μεγάλες λύπες, όταν όλες αυτές οι προσπάθειες προδίδονται από τη «φυσιολογική» απόρριψη του δώρου της ζωής με συνέπεια την απώλεια του μοσχεύματος.
Η διαδοχή αυτή από τη λύπη στη χαρά τόσο γρήγορη και απότομη όσο χρειάζεται από το να πραγματοποιηθεί η εγχείρηση αφαιρέσεως των μοσχευμάτων από το νεκρό δότη και να συνεχιστεί με την εγχείρηση τοποθέτησης του μοσχεύματος στον, εναγωνίως, αναμένοντα λήπτη.
Δεν είναι δε και σπάνιες οι φορές που δότη και λήπτη χωρίζει ο διάδρομος των δύο χειρουργικών αιθουσών ενός νοσοκομείου. Η συγκίνηση και η έκπληξη όλων αυτών που ασχολούνται με τις μεταμοσχεύσεις είναι όταν βλέπουν με τα μάτια τους και ψηλαφούν με τα χέρια τους τη γέφυρα ζωής και αγάπης μιας μεταμόσχευσης. Επί παραδείγματι, μοσχεύματα να μεταμοσχεύονται σε λήπτες διαφορετικής εθνικότητας, θρησκεύματος και φύλου από εκείνων του δότη. Όλη η ανθρωπότητα στέκεται αδελφωμένη παρακολουθώντας στην πράξη τη συναρπαστική πορεία ενός μοσχεύματος που μπορεί να διανύει ατελείωτα χιλιόμετρα και ηπείρους και να δοθεί σαν δώρο ζωής ανέλπιστα σε ανθρώπους που τους χώριζαν πριν γλώσσες, θρησκεύματα και ενότητες.
Όσον αφορά, δε, την προσφορά οργάνων από ζώντες συγγενείς δότες, εάν υπήρχε μια νοητή ζυγαριά αγάπης, θα διαπίστωνε και θα μέτραγε σχεδόν με απίστευτη ακρίβεια την μεγάλη ανιδιοτελή, ανυπόκριτη αγάπη του γονιού και κυρίως της μάνας προς το παιδί τους, του αδελφού πρώτα προς τον αδελφό και στη συνέχεια των άλλων συγγενών. Οι εμπειρίες όλων των ασχολούμενων με την μεταμόσχευση μπορούν να βεβαιώσουν για την αμέτρητη ανιδιοτελή, μοναδική, αγάπη της μάνας προς το παιδί.
Η πρώτη της αντίδραση και ερώτηση μετά το χειρουργείο δεν είναι ο πόνος ο δικός της αλλά εάν το μόσχευμα που έδωσε, λειτούργησε αμέσως στο παιδί της. Η εξαιρετική αυτή συναισθηματική φόρτιση δίνει στο χειρουργό- μεταμοσχευτή μια ιδιαίτερη ευθύνη και χαρά που δεν απαντάται σε καμία άλλη χειρουργική πράξη. Όσον αφορά, δε, την ευθύνη που διακατέχει τον χειρουργό, πρέπει να τονισθεί ότι η εγχείριση του δότου πρέπει, οπωσδήποτε, να έχει μηδενικές επιπλοκές σε αυτόν. Το δε μόσχευμα, «το διακύβευμα», να έχει άμεση και άριστη λειτουργία στον λήπτη. Η αγωνία για την εκπλήρωση και των δύο αυτών στόχων είναι τεράστια, μοναδική και αμετάδοτη. Και τούτο γιατί δεν πρέπει να λησμονείται ότι ο μεν ζων δότης είναι ένα απολύτως φυσιολογικό άτομο που πρέπει οπωσδήποτε να επιστρέψει υγιής στην οικογένειά του και στην εργασία του, το δε μόσχευμα (ιδίως αν πρόκειται για ήπαρ) πρέπει να λειτουργήσει άμεσα για να δώσει ζωή στον λήπτη.
Ένα άλλο μεγάλο δίλημμα που αντιμετωπίζει ο χειρουργός των μεταμοσχεύσεων είναι αυτό της επιλογής του κατάλληλου λήπτη. Ευτυχώς σπανιότερο στις μέρες μας, μια και που η μοριοδότηση και αντιγονική συμβατότητα μεταξύ δότη και λήπτη καθορίζει και της σειρά επιλογής. Σπανιότερα, ο γιατρός βρίσκεται μπροστά σε δύο σχεδόν ταυτόσημους ως προς τα κριτήρια επιλογής λήπτες που διεκδικούν ένα μόσχευμα. Τα παραδείγματα ακραίων περιστατικών, όπως μεταξύ ενός έγγαμου με τρία παιδιά λήπτου ή αυτού που έχει κάνει μια μεταμόσχευση και έχασε το μόσχευμά του, και του άλλου που διεκδικεί μόσχευμα για πρώτη φορά, δεν λείπουν. Απάντηση καθολική και απόλυτα δίκαιη, δεν υπάρχει. Η πείρα έδειξε ότι όσο πιο κοντά στα ιατρικά κριτήρια βρίσκεται ο γιατρός, τόσο τα αποτελέσματα είναι καλύτερα και το κυριότερο, η συνείδησή του πιο ήρεμη. Πρέπει δε να μην ξεχνούμε ποτέ ότι άλλος είναι ο «ετάζων καρδίαν και νεφρούς» και όχι ο γιατρός μεταμοσχευτής.
Η περιγραφή όλων των αξιόλογων περιστατικών που συναντά κάθε μεταμοσχευτής στη σταδιοδρομία του, πιθανόν να αποτελεί αντικείμενο διατριβής ή βιβλίου, φαίνεται δε ότι επιβεβαιώνεται απολύτως η ρήση του πρωτοπόρου των μεταμοσχεύσεων καθηγητού Thomas Starlz, ότι με τον καιρό, όπως οι λήπτες των οργάνων γίνονται the puzzle people, έτσι και οι γιατροί τους με τις διαρκείς μεταπτώσεις από τη λύπη και την αγωνία στη χαρά και την ανακούφιση γίνονται the puzzle doctors.
Το ταξίδι μια μεταμόσχευσης είναι δύσκολο, μακρύ και επίπονο, και ο γιατρός που το πραγματοποιεί αφήνει κάτι από τον εαυτό του και παίρνει ανάλογα συναισθήματα. Δύσκολο και συναρπαστικό αλλά αξίζει τον κόπο. Για μια ζωή, μάλλον για τις ζωές αυτών που φεύγουν και αφήνουν τα μοσχεύματα τους να συνεχίζουν να ζουν στις νέες ζωές των ληπτών.
Η δραστηριότητα του Α΄ Χειρουργικού Τμήματος
Μονάδας Μεταμοσχεύσεων Οργάνων
ΓΝΑ «Ο Ευαγγελισμός»

Η Α’ Χειρουργική Κλινική του Θεραπευτηρίου «Ο Ευαγγελισμός» αποτελεί μια από τις αρχαιότερες και πλέον ιστορικές χειρουργικές κλινικές της χώρας. Ιδρύθηκε, αμέσως, με την έναρξη εργασιών του θεραπευτηρίου το 1884 ως χειρουργική κλινική του. Έχει να επιδείξει 124 χρόνια ζωής, 124 χρόνια συνεχούς προσφοράς στον άνθρωπο.
Ιδιαίτερο «καύχημα» της Α’ Χειρουργικής Κλινικής αποτελεί η Μονάδα Μεταμοσχεύσεων Οργάνων, η οποία ιδρύθηκε το 1990 από τον τότε διευθυντή Ε. Χατζηγιαννάκη, με αδιάλειπτη προσφορά προς το κοινωνικό σύνολο για 20 συναπτά έτη. Ύστερα από αναρίθμητες δυσκολίες και εμπόδια λειτουργεί σήμερα ως αναπόσπαστο τμήμα της Ά Χειρουργικής Κλινικής υποστηριζόμενη από όλες τις άλλες ειδικότητες και κλινικές του Νοσοκομείου. Ιδιαίτερα, δε, από τη Νεφρολογική Κλινική με υπεύθυνο τον Διευθυντή κ. Θ. Αποστόλου και το Ανοσολογικό Εργαστήριο με Διευθύντρια την κα Χ. Παπαστεριάδη.
Η Μονάδα Μεταμοσχεύσεων Οργάνων διαθέτει 4 κλίνες που αποτελούν τον πυρήνα αυτής και στεγάζονται στο παλαιό κτήριο του νοσοκομείου δίπλα στα χειρουργεία και τη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας καθώς επίσης και 4 κλίνες στον 6ο όροφο για την αποθεραπεία των μεταμοσχευμένων αλλά και για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που παρουσιάζονται σε χρόνιους μεταμοσχευμένους.
Όλα αυτά τα χρόνια της λειτουργίας της, η μονάδα έχει να επιδείξει την πραγματοποίηση 500 μεταμοσχεύσεων νεφρού -101 από ζώντα δότη και 399 από πτωματικό δότη με άριστα αποτελέσματα.
Η μονάδα εφημερεύει τις πρώτες 10 μέρες του μήνα για αφαίρεση μοσχευμάτων από την Αθήνα και ολόκληρη τη Νότια Ελλάδα και 365 μέρες το χρόνο για τοποθέτηση μοσχευμάτων που προέρχονται από την Εθνική Λίστα. Ουσιαστικά το προσωπικό της μονάδας είναι σε εγρήγορση 365 μέρες το χρόνο. Ένα άλλο ενδεικτικό σημείο της ανοδικής πορείας της μονάδας είναι η πρόσφατη πραγματοποίηση της πρώτης λαπαροσκοπικής νεφρεκτομής από ζώντα δότη με τη συμμετοχή του εξειδικευμένου στο αντικείμενο Διευθυντού κ. Β. Βουγά.
Η επιτυχία της ελπίζουμε ότι θα συντελέσει στην αύξηση προσφοράς μοσχευμάτων από ζώντες δότες , δεδομένου ότι οι επιπτώσεις της λαπαροσκοπικής νεφρεκτομής στο δότη/ δότρια είναι μικρές και επιτρέπουν την ταχύτερη επάνοδό του στις υποχρεώσεις του. Η πραγματοποίηση του μεγάλου αυτού έργου έχει γίνει κατορθωτή με την ακάματη εργατικότητα και συμμετοχή των συντονιστών της Αικατερίνης Μπαλάσκα και Δημητρίου Πιστόλα.
Επίσης στη μονάδα πραγματοποιείται πληθώρα ερευνητικών επιστημονικών εργασιών πολλές εκ των οποίων έχουν τύχει διακρίσεων τόσο στον ελληνικό χώρο όσο και στο διεθνή.
Πιστεύουμε ακράδαντα ότι η ενίσχυση της μονάδας με ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό θα μπορέσει να συντελέσει στη επιτυχή συνέχιση του έργου της και στη μεγάλη προσφορά της στην ευαίσθητη ομάδα των νεφροπαθών αλλά και εν γένει στο κοινωνικό σύνολο, προσφέροντας γρήγορη επάνοδο των μεταμοσχευθέντων στις οικογένειες τους, στην εργασία τους, στα καθήκοντά τους, ως ενεργά μέλη της κοινωνίας.
Συμπληρώνονται φέτος 20 χρόνια επιτυχούς πορείας της Μονάδας, με την πραγματοποίηση 500 μεταμοσχεύσεων νεφρού. Το γεγονός, σκοπεύουμε να αναδείξουμε τιμώντας όλους εκείνους που συνεισέφεραν στην υλοποίησή του. Ιδιαίτερα, δε, τις οικογένειες των δοτών που πρόσφεραν τα όργανά τους.

Πηγή: iatrikostypos.com

Στην υγειά σας!!! 

Read More

Φτάρνισμα, χασμουρητό & λόξυγγας: Αίτια και λύση

Έχετε ακούσει για τον Κρίστοφερ Σαντς, τον Βρετανό μουσικό που πριν από δύο μήνες μίλησε για την απελπισία που ένιωθε επειδή είχε λόξυγγα επί δύο χρόνια; Ή για το κορίτσι που φταρνιζόταν ανά λεπτό επί 977 ημέρες...;
Ο λόξυγγας, το χασμουρητό και το φτάρνισμα μας αφορούν όλους, αλλά αποτελούν τρία από τα πιο μυστήρια φαινόμενα στην Ιατρική, τα οποία δεν διερευνώνται ιδιαίτερα και δεν είναι πλήρως κατανοητά επειδή σπανιότατα απειλούν τη ζωή, αναφέρει η εφημερίδα «Τάιμς» του Λονδίνου. Ωστόσο για τους λιγοστούς ανθρώπους στους οποίους εκδηλώνονται ακραίες μορφές τους, αποτελούν κάτι πολύ σοβαρό. Μελετώντας τέτοια περιστατικά, οι επιστήμονες συνειδητοποιούν ότι πράγματι μπορούν να μάθουν πολλά για τη λειτουργία του εγκεφάλου και το εξελικτικό παρελθόν μας.
Λόξυγγας
Υπάρχουν 101 θεραπείες για τον λόξυγγα, αλλά καμία από αυτές δεν είναι πανάκεια, κυρίως επειδή ξέρουμε τόσο λίγα γι' αυτόν. Μερικές φορές, ο χρόνιος λόξιγκας αποτελεί ένδειξη αρρώστιας, λ.χ. ενός όγκου στον λαιμό ή μιας λαρυγγίτιδας. Συνήθως όμως ο λόξυγγας σχετίζεται με την υπερβολική κατανάλωση φαγητού ή ποτού, την έλλειψη ύπνου, τον ενθουσιασμό ή το στρες, αλλά σε πολλές περιπτώσεις παραμένει άγνωστη η αιτία που τον προκαλεί. Ένας αγρότης από την Αιόβα είχε λόξυγγα συνέχεια επί περισσότερα από 60 χρόνια και ποτέ δεν έμαθε γιατί.
Όπως συμβαίνει με το φτάρνισμα, έτσι και ο λόξυγγας είναι αντανακλαστικό σύμπτωμα. Κάποιο ερέθισμα _ σε πολλές περιπτώσεις είναι κάποιο ενόχλημα στο στομάχι και τον οισοφάγο _ κάνει τα νεύρα του θώρακα να στείλουν στους μυς των πλευρών και στο διάφραγμα (είναι ο μυς που χωρίζει την κοιλότητα του θώρακα από την κοιλιά) το μήνυμα για να αρχίσουν να συσπώνται και αυτό μας κάνει να εισπνέουμε γρήγορα.
Παραμένει ασαφές γιατί χρειαζόμαστε τον λόξυγγα, πιθανώς είναι κάτι που έχει απομείνει από τα εξελικτικό παρελθόν μας. Επιστήμονες από το Νοσοκομείο Pitie-Salpetrire στο Παρίσι παρατήρησαν ότι πολλά αμφίβια όπως οι γυρίνοι και πρωτόγονα ψάρια που αναπνέουν αέρα αλλά έχουν βράγχια χρησιμοποιούν τον λόξυγγα για να διώχνουν το νερό από τα βράγχιά τους δίχως να μπαίνει στους πνεύμονές τους και ίσως, με την εξέλιξη των ειδών, ο μηχανισμός αυτός διατηρήθηκε. Στα θηλαστικά, ο λόξυγγας μπορεί να βοηθάει τα μωρά να πιπιλίζουν σωστά.
Η λύση:Μερικές φορές αποδίδουν μέθοδοι όπως να πιούμε ένα ποτήρι νερό ή να κρατήσουμε την αναπνοή μας, επειδή διακόπτουμε για λίγο την παροχή οξυγόνου στον οργανισμό και εκείνος αναγκάζεται να κάνει... επανεκκίνηση για να μην πάθει ζημιά από την έλλειψη οξυγόνου.
Χασμουρητό
Όλοι χασμουριόμαστε όταν είμαστε κουρασμένοι ή πλήττουμε, αλλά γιατί χασμουριούνται και όσοι βρίσκονται γύρω μας ή όσοι νιώθουν στρες;
Πολλοί νομίζουν ότι το χασμουρητό εκδηλώνεται όταν ο οργανισμός χρειάζεται οξυγόνο: λ.χ. είμαστε τόσο κουρασμένοι ώστε αναπνέουμε αργά και έτσι χασμουριόμαστε για να παίρνουμε πιο βαθιές εισπνοές. Το πρόβλημα με αυτή τη θεωρία είναι πως σύμφωνα με μελέτες του δρος Ρόμπερτ Προβάιν, νευροεπιστήμονα στο Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ, τα χαμηλά επίπεδα οξυγόνου δεν προκαλούν χασμουρητό. Τι συμβαίνει τότε; Ο δρ Προβάιν πιστεύει πως το χασμουρητό _ όπως και το στρέτσινγκ _ είναι ένας τρόπος για να τεντώνονται οι μύες και να επιτείνεται ο καρδιακός ρυθμός ώστε να είναι έτοιμος ο οργανισμός για δράση.
Γιατί όμως χασμουριόμαστε όταν χασμουριούνται οι άλλοι; Πολλά ζώα χασμουριούνται, αλλά μόνο ο άνθρωπος, οι χιμπαντζήδες και οι πίθηκοι μακάκοι πάσχουν από... μεταδοτικό χασμουρητό.

Οι νεώτερες μελέτες υποδηλώνουν πως αυτό αφορά τη συναισθηματική ταύτιση με τους γύρω μας. Επιστήμονες από το Κολέγιο Birkbeck διαπίστωσαν ότι τα παιδιά με αυτισμό (αναπτυξιακή διαταραχή που επηρεάζει την ικανότητα των πασχόντων να δημιουργήσουν συναισθηματικούς δεσμούς με άλλους ανθρώπους) δεν χασμουριούνται όταν βλέπουν τους άλλους να χασμουριούνται. Οι επιστήμονες εικάζουν πως στα πιο εξελιγμένα είδη το χασμουρητό αναπτύχθηκε αρχικά ως κοινωνική ένδειξη της κόπωσης ή του στρες για να συντονιστούν ο ύπνος και η εγρήγορση, αλλά με το πέρασμα των αιώνων ενσωματώθηκε τόσο πολύ στην προσοχή που δίνουμε στους άλλους ώστε έγινε σύμπτωμα συναισθηματικής ταύτισης.
Η λύση:Προσπαθήστε να αναπνέετε από τη μύτη. Μελέτη έδειξε πως με αυτό τον τρόπο μειώνεται η θερμοκρασία του εγκεφάλου και έτσι ελαττώνεται το χασμουρητό.

Φτάρνισμα
Ο ρόλος του φταρνίσματος για όποιον είτε είναι κρυολογημένος είτε εισπνέει γύρη ή σκόνη, είναι εμφανής: απομακρύνονται τα υπαίτια μόρια που προκαλούν πρόβλημα. Μερικοί άνθρωποι όμως φταρνίζονται για άλλους λόγους. Περίπου 25% από εμάς φταρνίζεται όταν κοιτάζει ένα λαμπερό φως, ενώ υπάρχουν αναφορές στην ιατρική βιβλιογραφία για ανθρώπους που φταρνίζονται όταν το στομάχι τους είναι γεμάτο. Επιπλέον, πρόσφατη μελέτη στην «Επιθεώρηση της Βασιλικής Εταιρείας Ιατρικής» (JRCM) αναφέρει το «πιθανώς όχι και τόσο σπάνιο φαινόμενο» του φταρνίσματος σε αντίδραση της σεξουαλικής διέγερσης.
Ο δρ Μαχμούντ Μπούτα από το Νοσοκομείο John Radcliffe, στην Οξφόρδη, περιέγραψε την περίπτωση ενός μεσήλικου άνδρα, ο οποίος φταρνιζόταν ανεξέλεγκτα κάθε φορά που σκεφτόταν το σεξ. Υπάρχουν επίσης αναφορές για άντρες που φταρνίζονται αμέσως μετά τον οργασμό.
Ο δρ Μπούτα πιστεύει πως αυτό οφείλεται σε κάτι σαν... βραχυκύκλωμα στα κυκλώματα του αυτόνομου νευρικού συστήματος, τα οποία ελέγχουν τον καρδιακό παλμό, την αναπνοή και αντανακλαστικά όπως το φτάρνισμα.
Υπό φυσιολογικές συνθήκες, το φτάρνισμα προκαλείται όταν διεγερθούν οι μεμβράνες της μύτης. Ο εγκέφαλος λαμβάνει το μήνυμα της διέγερσης και δίνει σήμα στη μύτη, το στόμα και τον θώρακα να συσπαστούν για να δημιουργηθεί το φτάρνισμα. Υπάρχουν όμως και άλλα αντανακλαστικά, όπως η συστολή της ίριδας του ματιού όταν εκτεθεί στο λαμπερό φως. Και σε αυτή την περίπτωση, είναι πολύ πιθανό να «βραχυκυκλώνουν» τα κυκλώματα των δύο αντανακλαστικών (δηλαδή του φταρνίσματος και της συστολής της ίριδας).
Τέτοιου είδους «βραχυκυκλώματα» μπορεί να ευθύνονται και για το οργασμικό φτάρνισμα.
Η λύση: Η τοποθέτηση των δακτύλων κάτω από τη μύτη ή το τσίμπημα της μύτης μπορεί να καθυστερήσουν το φτάρνισμα, επειδή μπερδεύουν τα νευρικά ερεθίσματα από τη μύτη στον εγκέφαλο _ για λίγο, όμως, αφού τελικά το φτάρνισμα θα εκδηλωθεί...

Στην υγειά σας!!! 

Read More

Γιόγκα

Η Yoga δεν είναι θρησκεία, δεν είναι δόγμα, δεν είναι πολίτευμα. Μπορεί να εφαρμοστεί από όλους. Είναι τρόπος ζωής, είναι φυσική, σωματική και νοητική άσκηση που μας βοηθά να γνωρίσουμε τον εαυτό μας, να συμφιλιωθούμε μαζί του και να ζήσουμε περισσότερο υγιείς.
Είναι η ευκαιρία μας να μάθουμε να ζούμε μια πιο ισορροπημένη ζωή. Να μπορούμε να δεχόμαστε την κάθε μας εμπειρία, και να μαθαίνουμε από αυτήν, αντί να αντισκεκόμαστε συνέχεια στη ζωή. Σε λίγο μπορεί να αντιληφθούμε ότι οι φόβοι μας έχουν μειωθεί, ότι δρούμε πιο ήρεμοι, και πιο χαρούμενοι στη ζωή μας.
Η Υoga μπορεί να εφαρμοστεί από παιδιά, ενήληκες, ηλικιωμένους, γυναίκες σε εγκυμoσύνη, άτομα που πάσχουν από ψυχοσωματικά θέματα. Υποστηρίζει την αποκατάσταση ενός ευρέος φάσματος περιπτώσεων όπως: πόνοι μέσης – αυχενικό σύνδρομο – ατονία – δυσκαμψία – εύκολη κόπωση – ορθοσωμικά προβλήματα σπονδυλικής στήλης – θέματα πεπτικού – αναπνευστικού – κυκλοφορικού συστήματος κ.α.
Η Hatha Yoga αποτελείται από σωματικές στάσεις (ασάνες) και αναπνευστικές ασκήσεις. Οι ασάνες, οι αναπνοές και η χαλάρωση εναρμονίζουν το νευρικό μας σύστημα, αυξάνουν τη ροή αίματος προς τους ενδοκρινείς αδένες, και χαλαρώνουν όλα τα συστήματα.
Η Raja (Βασιλική, Αυτοκρατορική) Yoga είναι η τέχνη της κυριαρχίας του εαυτού μας.

Στην υγειά σας!!! 

Read More

Οι βιταμίνες στην υπηρεσία της φροντίδας του δέρματος

Μπορεί η εσωτερική ομορφιά να είναι το ζητούμενο για τους περισσότερους ανθρώπους σε επίπεδο διαπροσωπικών σχέσεων, κανείς όμως δε μπορεί να αρνηθεί το γεγονός ότι η εξωτερική μας εμφάνιση επηρεάζει τον τρόπο που μας βλέπουν οι άλλοι, τουλάχιστον σε ένα αρχικό στάδιο. Κανείς επίσης δε μπορεί να παραβλέψει το γεγονός ότι το υγιές δέρμα είναι ο καθρέφτης ενός υγιούς οργανισμού.
Το καθαρό λαμπερό και νεανικό δέρμα αποτελεί ζητούμενο κάθε ατόμου ανεξάρτητα από το φύλο ή την ηλικία του, κυρίως για λόγους αισθητικής. Ωστόσο, το ενδιαφέρον για τη φροντίδα της υγείας του δέρματος θα αυξανόταν πολύ περισσότερο αν γνώριζαν όλοι και το ρόλο του στη διατήρηση της υγείας του σώματος.
Το δέρμα λειτουργεί βασικά ως εμπόδιο για την είσοδο βακτηριδίων, ιών και άλλων μολυσματικών παραγόντων που μπορούν να προκαλέσουν κάποια μόλυνση ή ασθένεια. Σαν αποτέλεσμα, αποτελεί την πρώτη ζώνη άμυνας, γεγονός που μας αποδεικνύει τον καταλυτικό του ρόλο στην προστασία του οργανισμού.
Τι μπορούμε όμως να κάνουμε εμείς για να διασφαλίσουμε την υγεία του δέρματος; Την απάντηση έρχονται να δώσουν οι βιταμίνες Α, C και Ε, οι οποίες δρουν αποτελεσματικά στη διατήρηση του υγιούς δέρματος θεραπεύοντας ή προλαμβάνοντας ποικίλα προβλήματα που προκαλούνται είτε από το σύγχρονο τρόπο ζωής είτε από την αναπόφευκτη φθορά του χρόνου.
Πιο συγκεκριμένα, η βιταμίνη Α αποτελεί δυναμικό τρόπο αντιμετώπισης της βαριάς μορφής ακμής και της ξηρότητας, ενώ σε μακροπρόθεσμο επίπεδο μειώνει την πιθανότητα εμφάνισης γραμμών και ρυτίδων ή κάνει λιγότερο ορατές τις ήδη υπάρχουσες. Πλούσιες πηγές είναι τα φρούτα και λαχανικά με βαθύ κίτρινο και πορτοκαλί χρώμα, όπως η ντομάτα, το καρότο, το κολοκύθι, το γκρεϊπφρουτ, το πεπόνι και το μάνγκο.
Η βιταμίνη C από την άλλη πλευρά παίζει σημαντικό ρόλο στην κατασκευή κολλαγόνου, το οποίο διατηρεί το δέρμα εύπλαστο αλλά και ανθεκτικό. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι οι δύο βιταμίνες που αναφέραμε παραπάνω μπορούν σε συνδυασμό και σε ορισμένες περιπτώσεις- να αντιστρέψουν τα εμφανή συμπτώματα της διαδικασίας της γήρανσης καθώς επίσης και ζημιών που έχουν προκληθεί από την υπερβολική έκθεση στον ήλιο. Η βιταμίνη C περιέχεται στα περισσότερα φρέσκα φρούτα και λαχανικά. Οι πολυτιμότερες πηγές είναι η πιπεριά, το λάχανο, η ντομάτα, το μπρόκολο, το κουνουπίδι και ο μαϊντανός, όπως επίσης οι φράουλες, τα εσπεριδοειδή, το ακτινίδιο και το ροδάκινο.
Τέλος, η βιταμίνη Ε αποτελεί ακόμα ένα σημαντικό θρεπτικό συστατικό για την «ασπίδα» του δέρματος, καθώς αποτελεί ένα φυσικό αντιοξειδωτικό που εξουδετερώνει τις βλαβερές για το δέρμα και τον οργανισμό ελεύθερες ρίζες, ενώ σε συνδυασμό με την C βοηθά στην ανάπλαση του δέρματος. Πλούσιες πηγές είναι τα ωμά φυτικά λίπη, κυρίως το, το αβοκάντο, οι γαρίδες, οι ξηροί καρποί και η γλυκοπατάτα.

Στην υγειά σας!!! 

Read More

Τα παντοτινά μυστικά του Ιπποκράτη

Οι πρώτοι άνθρωποι ήταν αποκλειστικά φυτοφάγοι. Φύλλα, βλαστοί και καρποί αποτελούσαν την καθημερινή τους διατροφή.

Με το πέρασμα των χρόνων, άρχισαν να καταναλώνουν κρέας, με την κατάσταση να έχει σήμερα ανατραπεί πλήρως. Η σχέση της διατροφής με την υγεία είναι άρρηκτη. Ο Ιπποκράτης κατέγραψε με λεπτομέρεια τη σχέση της τροφής με την ασθένεια, τέσσερις αιώνες πριν από τη γέννηση του Χριστού. Εξι αιώνες αργότερα, ο Γαληνός προχώρησε σε παρόμοιες καταγραφές.
Στο θέμα αναφέρεται με λεπτομερή τρόπο ο επίκουρος καθηγητής Ογκολογίας και επί σειρά ετών διευθυντής στο νοσοκομείο «Αγιος Σάββας» κ. Γεράσιμος Ρηγάτος, στο βιβλίο με τίτλο «Η διατροφική παράδοση στην Ελλάδα».
Σύμφωνα με τον κ. Ρηγάτο, στα διάφορα έργα της ιπποκρατικής συλλογής, εκφράζονται οι γενικές αρχές της σχολής της Κω για τη διατροφή ως τρόπο διατήρησης της υγείας, αλλά και θεραπείας νοσημάτων. Μεταξύ των γενικών υποδείξεων περιλαμβάνεται η ακόριη τροφής, δηλαδή το να μην τρώει κάποιος μέχρι κορεσμού. Η υπερβολική λήψη τροφής έχει επιπτώσεις στην υγεία, βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα.
Περιορισμοί
Μία άλλη βασική αρχή, είναι η λήψη τροφής σύμφωνα με διάφορες μεταβλητές, όπως η ηλικία, η σωματική διάπλαση, το είδος της εργασίας και η εποχή του έτους. Ανάλογοι περιορισμοί ισχύουν, κατά τις ίδιες αντιλήψεις και όσον αφορά τη γυμναστική, η οποία πρέπει, επίσης, να ρυθμίζεται ανάλογα με τις πιο πάνω παραμέτρους.
Για το κρασί, δίνεται έμφαση στη λελογισμένη κατανάλωση και σε άλλες παραμέτρους (ανάμιξη με νερό και περιορισμοί τους θερινούς μήνες). Οι οδηγίες είναι πολύ αυστηρότερες και πιο εξειδικευμένες όταν πρόκειται για τη θεραπεία νοσημάτων.
Η δίαιτα ρυθμίζεται και πάλι με τα πιο πάνω κριτήρια, καθώς και άλλα, τα οποία αφορούν το είδος της νόσου, τη φάση στην οποία βρίσκεται (έναρξη, ακμή, λύση, ανάρρωση) και την ιδιοσυγκρασία του ασθενούς. Σε αυτές τις περιπτώσεις ?αναφέρει ο Ιπποκράτης... ακόμα και το ψωμί που τρώει ο ασθενής είναι ένα σοβαρό ζήτημα.
ΕΥΕΡΓΕΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
Οι τροφές που αποτελούν φάρμακο από την αρχαιότητα έως σήμερα
Ως φάρμακα εξετάζονταν από τον Ιπποκράτη τα διάφορα είδη τροφίμων. Ενδεικτικά αναφέρει ότι το κριθάρι έχει άλλες ιδιότητες αξεφλούδιστο και άλλες ξεφλουδισμένο, άλλες ως καβουρδισμένο ή κριθάλευρο και άλλες ως κρίθινο ψωμί: «Αν θέλεις να βράσεις αξεφλούδιστο κριθάρι, το αφέψημα είναι ισχυρό καθαρτικό. Οταν καβουρδιστεί, η υγρή και η καθαρτική ιδιότητα αναστέλλονται από τη φωτιά.
Το ακοσκίνιστο αλεύρι έχει μικρότερη θρεπτική αξία, είναι όμως πιο υπακτικό (καθαρτικό). Το κοσκινισμένο αλεύρι είναι πιο θρεπτικό, αλλά είναι λιγότερο υπακτικό. Το σιτάρι είναι πιο ισχυρό και πιο θρεπτικό από το κριθάρι, αλλά λιγότερο υπακτικό, τόσο αυτό όσο και ο χυλός του. Το πιτυρούχο ψωμί με κοσκινισμένο αλεύρι είναι πιο θρεπτικό, αλλά λιγότερο υπακτικό».
Το μελίκρητον (νερόμελο) είναι λιγότερο κατάλληλο για εκείνους στους οποίους επικρατεί η πικρή (κίτρινη) χολή και για εκείνους που εμφανίζουν διόγκωση των σπλάχνων. Μαλακώνει τους πνεύμονες, διευκολύνει την απόχρεμψη και περιορίζει τον βήχα. Εχει διουρητικές ιδιότητες και μάλιστα σημαντικές.
Το οξύμελι (ξιδόμελο) είναι από τα κύρια ροφήματα που η Ιατρική του Ιπποκράτη επιτρέπει και συνιστά να δίνεται σε άτομα με οξέα νοσήματα. Υπό ορισμένες προϋποθέσεις, επιτρέπει και τη χορήγηση κρασιού, αραιωμένου με νερό. Είναι αποχρεμπτικό και διευκολύνει την αναπνοή. Υπάρχουν, ωστόσο, περιπτώσεις που αντί να ανεβάζει τα πτύελα ώστε να αποβληθούν, τα κάνει γλοιώδη και δυσκολεύει την κατάσταση.
Πρόληψη
Ασπίδα η διατροφή για σοβαρές ασθένειες
Το κόκκινο κρέας συμβάλλει στα καρδιαγγειακά και στον καρκίνο. Το κρεμμύδι κάνει καλό στα μάτια. Το πράσο είναι θερμαντικό.
Η ρίγανη βοηθά τη λειτουργία της χολής
Αρχαία και σύγχρονη Ιατρική συμπίπτουν στις παρατηρήσεις για τη σχέση τροφών με την υγεία.
Ο Ιπποκράτης και ο Γαληνός περιγράφουν λεπτομερώς τη δράση τους στην υγεία, ενώ και οι σύγχρονοι γιατροί συνδέουν την κατανάλωση συγκεκριμένων τροφών με πρόληψη σοβαρών ασθενειών, όπως τα καρδιαγγειακά νοσήματα και ο καρκίνος.
Η σύγχρονη Ιατρική αναδεικνύει τον ρόλο της διατροφής στην πρόληψη:
Το κόκκινο κρέας συμβάλλει στα καρδιαγγειακά και στον καρκίνο, ενώ αυξάνει και τη χοληστερόλη, η οποία οδηγεί σε νεφρική βλάβη. Σνακ, γλυκά, ζάχαρη και λιπαρά απορρυθμίζουν το σάκχαρο, οδηγώντας σε καρδιαγγειακά, νεφρική νόσο και αρτηριοσκλήρυνση. Αν σε αυτά προστεθεί η κατανάλωση λιπαρών και αλατιού, οδηγούμαστε στο μεταβολικό σύνδρομο.
Φρέσκα φρούτα, λαχανικά, όσπρια, δημητριακά και ψωμί ολικής άλεσης προστατεύουν από τα παραπάνω, καθώς και από την αύξηση της ομοκυστεΐνης, η οποία αποτελεί ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου για στεφανιαία νόσο. Το αλκοόλ είναι η δεύτερη καρκινογόνος ουσία μετά τον καπνό.
Τα κουκκιά - σημειώνει - ο Ιπποκράτης είναι θρεπτικά, αλλά προκαλούν δυσκοιλιότητα.
Τα μπιζέλια είναι περισσότερο υπακτικά, όπως επίσης τα λαθούρια και τα φασόλια.
Τα άσπρα ρεβίθια είναι υπακτικά, διουρητικά και θρεπτικά. Το σκόρδο είναι θερμαντικό, υπακτικό και διουρητικό. Ωφελεί το σώμα, βλάπτει τα μάτια και η δράση του εξασθενίζει με το βράσιμο. Το κρεμμύδι κάνει καλό στα μάτια, αλλά βλάπτει το σώμα, το οποίο θερμαίνει και ξηραίνει.
Το πράσο είναι θερμαντικό, υπακτικό και διουρητικό. Υγραίνει, σταματά τις ξινίλες και είναι καλό να τρώγεται προς το τέλος του γεύματος. Το ράπανο διαλύει το φλέγμα με την καυστικότητά του, είναι θερμαντικό, αλλά και δύσπεπτο. Το μαρούλι είναι δροσιστικό, αλλά προκαλεί αδυναμία στο σώμα.
Το σέλινο είναι διουρητικό. Η φρέσκια αντράκλα (γλιστρίδα) δροσίζει και ως τουρσί θερμαίνει.
Η τσουκνίδα έχει καθαρτική δράση. Το βλίτο διευκολύνει τις κενώσεις. Η ρίγανη θερμαίνει και βοηθά τη λειτουργία της χολής. Το θυμάρι είναι θερμαντικό, υπακτικό και διουρητικό.
Ο Γαληνός αναφέρει ότι το ρύζι σταματάει τη διάρροια και οι φακές διευκολύνουν τις κενώσεις. Αν βραστούν δεύτερη φορά, ξηραίνουν τα ρεύματα της κοιλιάς. Το σουσάμι χορταίνει γρήγορα, η πέψη γίνεται αργά και η τροφή που δίνει στο σώμα είναι λιπαρή. Το πεπόνι είναι διουρητικό και υπακτικό και καθαρίζει το δέρμα. Τα αγγούρια είναι διουρητικά, ενώ τα σύκα έχουν αξιόλογη καθαρτήρια ιδιότητα.
«Περί διαίτης»
Τι πρέπει να τρώνε οι παχύσαρκοι
Ειδική δίαιτα για τους παχύσαρκους είχε περιλάβει ο Ιπποκράτης στο «Περί διαίτης υγιεινής» έργο του.
Για τους παχύσαρκους, ο πατέρας της Ιατρικής ανέφερε χαρακτηριστικά: «Πρέπει δε, οι μεν παχύσαρκοι να βαδίζουν ταχύτερα, οι δε λεπτοί ησυχότερα». Για την εργασία και τη διατροφή γράφει:
«Οι παχείς και όσοι θέλουν να γίνουν λεπτοί, πρέπει όλες τις ταλαιπωρίες (εργασία, οδοιπορία) να τις κάνουν όσο είναι νηστικοί. Να τρώνε ενώ ακόμη είναι λαχανιασμένοι από τον κόπο και χωρίς να δροσιστούν πρώτα και αφού προηγουμένως έχουν πιει νερωμένο κρασί και όχι πολύ δροσερό.
Καρυκεύματα
Τα φαγητά να τα παρασκευάζουν με σουσάμια ή με καρυκεύματα και με τον ίδιο τρόπο και τα άλλα κι ας είναι πιο λιπαρά, διότι έτσι θα χορτάσουν με λιγότερο φαγητό! Και να τρώνε μία φορά την ημέρα και να μην κάνουν λουτρό, να κοιμούνται σε σκληρό κρεβάτι και να περπατούν ελαφρά ντυμένοι, όσο πιο πολύ γίνεται».
Ο Ιπποκράτης έδινε έμφαση και στις καθάρσεις, οι οποίες είχαν τη θεωρητική τους στήριξη στη χυμοπαθολογία, δηλαδή την πύκνωση και αραίωση τεσσάρων χυμών του ανθρώπου (αίμα, φλέγμα, κίτρινη χολή και μαύρη χολή).

Πηγή: ethnos.gr

Στην υγειά σας!!!

Read More

«Aλμυρή» απόλαυση

Η υψηλή αρτηριακή πίεση και η υπερχοληστεριναιμία είναι οι συχνότερες αιτίες πρόωρης φθοράς των αρτηριών του εγκεφάλου, της καρδιάς, των νεφρών και των οφθαλμών. Φθορά απόλυτα διαχειρίσιμη όταν προβλεφθεί και προληφθεί.

Ερευνα που διεξήχθη σε 29.000 άτομα από 52 χώρες απέδειξε ότι το έμφραγμα και το εγκεφαλικό μπορεί να προβλεφθεί και να προληφθεί μέχρι και 90%. Βασικές αιτίες των δύο αυτών παθήσεων είναι η υπέρταση και η υπερχοληστεριναιμία, ενώ μπορούν να «χαλιναγωγηθούν» προσέχοντας λίγο περισσότερο τη διατροφή μας. Ο άνθρωπος, ως φυσικό ον, είναι έκδοτος στις ηδονές. Η γεύση είναι μία από τις πιο αισθησιακές απολαύσεις που τον προδίδει ασύστολα. Ατομα στο τρίτο τριτημόριο του βίου τους (50-75 ετών) χάνονται άδικα από την υψηλή «συστολική» πίεση (μεγάλη) και την «κακή» χοληστερίνη (LDL). Και οι δύο «δολοφόνοι» είναι αγοραίοι.

Οι εύγευστες, λιπαρές και αλμυρές τροφές σαμποτάρουν την αλκή (ευρωστία) μας. Αλλη πρόσφατη μελέτη σε 9.193 ασθενείς ηλικίας 55-80 ετών έδειξε ότι η αγωγή «δίαιτα και φάρμακα» ελαττώνει την αρτηριακή πίεση κατά 60%, τα εγκεφαλικά κατά 52% και το έμφραγμα κατά 26%. Είναι σοφό να αντιμετωπίζουμε την υπέρταση και την υπερχοληστεριναιμία έγκαιρα και συστηματικά. Πρακτικά, «το γονίδιο της αμέλειας» μας δολοφονεί. Ο δυτικός τρόπος ζωής και διατροφής είναι παράγοντες απόλυτα διαχειρίσιμοι.

Το έμφραγμα και το εγκεφαλικό είναι η πρώτη και η τρίτη, στατιστικά, αιτία θανάτου στην Ελλάδα. Ο καρκίνος είναι η δεύτερη. Ωστόσο το εγκεφαλικό είναι η πρώτη -και μακράν των υπολοίπων- αιτία ισόβιας αναπηρίας. Βέβαια, υπάρχει σοβαρό υπόστρωμα, πολυγονιδιακή και πολυπαραγοντική σωματική προδιάθεση, που κληρονομείται νομοτελειακά από τους προπάτορές μας.

Η φυσιολογική αρτηριακή πίεση στον αριστερό βραχίονα ενός ενήλικα που κάθεται ήρεμος σε μια καρέκλα και ακουμπά το χέρι του σε ένα τραπέζι, φυσιολογικά, είναι πολύ κοντά στο 12 («μεγάλη» - συστολική πίεση) και κάτω από 8 («μικρή» - διαστολική πίεση). Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στα δύο χέρια, περίπου 1mm Hg (έναν βαθμό στο «ρολόι» της πίεσης). Οι ιατρικοί δείκτες είναι αμείλικτοι. Η φυσιολογική «μεγάλη» είναι πολύ κοντά στο 13. Κάθε αύξηση κατά 0.2 mm Hg προοδευτικά διπλασιάζει την πιθανότητα εγκεφαλικού, ενώ η ελάττωση κατά 0.3 mm Hg μειώνει την πιθανότητα εγκεφαλικού κατά 8% και στεφανιαίας νόσου της καρδιάς κατά 5%. Ανάλογη αριθμητική συσχέτιση υπάρχει μεταξύ «αθηρωματικού δείκτη», δηλ. το πηλίκο της διαίρεσης ολικής χοληστερίνης/HDL (καλής). Ο αθηρωματικός δείκτης πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ 3.5-5.5. Κάθε αύξηση του δείκτη πάνω από 5.5 επιφέρει αναλογικά αύξηση της πιθανότητας εμφάνισης εμφράγματος.

Παλαιότερα επικρατούσε η άποψη ότι όσο χαμηλότερη είναι η πίεση τόσο μειωμένη είναι η πιθανότητα αιφνίδιου πρόωρου θανάτου. Η πεποίθηση αυτή αναθεωρήθηκε πρόσφατα βάσει νέων παρατηρήσεων που στηρίζονται σε πολυπληθέστερες στατιστικές. Ανάλογη αριθμητική συσχέτιση παρατηρείται μεταξύ πολύ χαμηλού αθηρωματικού δείκτη και επιβίωσης. Ατομα με χαμηλό αθηρωματικό δείκτη παρουσιάζουν υψηλή θνησιμότητα.

Η ιατρική σήμερα συνιστά το 13/7.5, ενώ για άτομα άνω των 75 δέχεται λίγο υψηλότερες μετρήσεις ως «φυσιολογικές». Αν συνυπάρχει διαβήτης, οι συστάσεις πρέπει να είναι πιο φειδωλές. Ο χρυσός κανόνας πλέον δεν είναι το «κυνήγι των δεικτών», αλλά όσο νωρίτερα αρχίζει ο έλεγχος της πίεσης και χοληστερίνης τόσο  καλύτερα.

Η τραγωδία του εγκεφαλικού διαδραματίζεται στο θέατρο της υπέρτασης, όπου «σκηνοθετεί» το αλάτι και «πρωταγωνιστεί» το νάτριο. Το μαγειρικό αλάτι είναι χλωριούχο νάτριο. Χαρακτηριστικά ο ένας στους δύο υπερτασικούς είναι «ευαίσθητος» στο αλάτι. Οσο αυξάνεται η πρόσληψη αλατιού τόσο η πίεση αυξάνεται και όσο μειώνεται τόσο η πίεση ελαττώνεται. Ακόμα και στις περιπτώσεις όπου οι υπερτάσεις χαλιναγωγούνται μόνο με τη λήψη φαρμάκων, ο περιορισμός του άλατος επιτρέπει την ελάττωση του αριθμού των αντιυπερτασικών δισκίων έτσι ώστε όλη η θεραπεία να διευκολύνεται.

Το πολύ νάτριο προκαλεί παθολογική «διάταση» της καρδιάς, ίνωση (σκλήρυνση) του μυός της καρδιάς, πάχυνση και σκλήρυνση των στεφανιαίων (αγγείων) της καρδιάς, αυξημένη τάση θρομβώσεων, νεφρική ανεπάρκεια, πέτρες στα νεφρά και οστεοπόρωση. Πολύ νάτριο περιέχουν και οι σόδες ή άλλα ζαχαρούχα αναψυκτικά. Παχυσαρκία και τάση για υπέρταση είναι ένας ακόμα «αμαρτωλός» δεσμός περίσσειας σπλαχνικού (κοιλιακού) λίπους και νατρίου των τροφών. Το «δράμα» της διατροφής στις δυτικού τύπου κοινωνίες είναι η υπερκατανάλωση συντηρημένων και επεξεργασμένων βιομηχανικών τροφών. Μέσω αυτών ο σύγχρονος άνθρωπος παίρνει το 80% περίπου του νατρίου.

Η αναγκαία ποσότητα κυμαίνεται γύρω στα 3 γραμμ. αλατιού την ημέρα. Αυτή η ποσότητα θεωρείται ανέφικτη, επειδή όλοι είμαστε εθισμένοι στη συνήθη δόση των 15 γραμμ. τη μέρα. Η ολική συνιστωμένη, σήμερα, είναι 6 γραμμ. (ένα κουταλάκι του γλυκού αλάτι συνολικά). Εδώ συμπεριλαμβάνεται το «ορατό», π.χ. προσθήκη στη σαλάτα, αλλά και το «τερατώδες» ποσοτικά «αόρατο», που υπάρχει σε τυριά, αλλαντικά και τα προψημένα βιομηχανικά.

Δεν ανταποκρίνονται όλοι το ίδιο στην -ίδια- μείωση της πρόβλεψης νατρίου, ως προς την πτώση της πίεσης. Υπάρχουν «αλατο-ευαίσθητοι υπερτασικοί» -κοντά στο 50% του ολικού πληθυσμού. Πρακτικά, κάθε μείωση προσφέρει στην αντιμετώπιση μιας δυνητικά θανατηφόρου πάθησης, του γευσιλάγνου. Ωστόσο έχει αποδειχθεί ότι και η μικρή μείωση της πίεσης, μόλις κατά 0.3 mg Hg, και η ελάττωση του σωματικού βάρους κατά 5-7 κιλά εγγυώνται 10 χρόνια ζωής. Σε αυτή την απόλυτα επιβεβαιωμένη ιατρική παρατήρηση υπάρχει μια «άδικη εκτίμηση» της προσφοράς της φύσης: Δεν αντικατοπτρίζεται η ποιότητα της «λειτουργικής» ζωής των επιπρόσθετων χαρισματικών ετών. Αυτά είναι απαλλαγμένα αναπηρίας, ενώ η αναπηρία είναι κακό κατάλοιπο του εγκεφαλικού χωρίς λύτρωση.

Η υπέρταση με τις δεκάδες επιπλοκές της είναι ωστόσο ένα από τα πολλά πλοκάμια της Λερναίας Υδρας των παθήσεων του σύγχρονου ανθρώπου. Η στόχευση στο αλάτι οφείλεται στην πανταχού παρουσία του όσο και στην αποτελεσματική αντιμετώπιση της πάθησης όταν περιορίσουμε τη γευσιλαγνία μας.

Υπάρχουν τεκμηριωμένα με αντιυπερτασική δράση διαιτητικά σχήματα. Η πλέον προβεβλημένη σήμερα είναι η DASH (Dietary Approach to Stop Hypertension) της διάσημης Κλινικής Mayo -είναι 99% αντιγραφή της μεσογειακής διατροφής. Στην επιτυχία της προώθησης μιας εμπορικής ιδέας ή προϊόντος, όπως και στο συνοικέσιο, η προξενήτρα και όχι η νύφη παίζει ρόλο. Στην DASH η αξία του καλίου στις δίαιτες χαμηλού νατρίου που επιδεικνύεται για τους υπερτασικούς ασθενείς αμφισβητείται.

DR ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

O καθηγητής Στέφανος Καραγιαννόπουλος είναι δ/ντής του Τμήματος Προληπτικής Ιατρικής του Κυανού Σταυρού Αθηνών

Πηγή :ethnos.gr

Στην υγειά σας!!!

Read More

Η υπέρταση στα παιδιά δεν είναι αθώα

Συχνότερη από όσο πιστεύουν οι περισσότεροι (περίπου 1-2%) είναι σήμερα η υπέρταση στα παιδιά και τους εφήβους. Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια, η μέση αρτηριακή πίεση στο γενικό πληθυσμό των παιδιών και τους εφήβους έχει αυξηθεί και κατά συνέπεια και η συχνότητα της υπέρτασης.

Όπως τόνισε ο αναπλ. Καθηγητής Παθολογίας-Υπέρτασης (Κέντρο Υπέρτασης Γ' Παθολογικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών στο Νοσοκομείο Σωτηρία) Γεώργιος Σ. Στεργίου, στο 13ο Συνέδριο Λιπιδιολογίας, Αθηροσκλήρωσης και Αγγειακής Νόσου, "η αύξηση αυτή αποδίδεται, κυρίως, αλλά όχι πλήρως, στην αυξανόμενη παχυσαρκία. Σε παιδιά κάτω των 12 ετών, συχνότερα αίτια υπέρτασης είναι η νεφρική βλάβη και η στένωση της νεφρικής αρτηρίας, ενώ μετά τα 12 έτη, η ιδιοπαθής υπέρταση (η γνωστή "πίεση" των ενηλίκων) είναι η συχνότερη αιτία. Η ιδιοπαθής υπέρταση στα παιδιά και τους εφήβους είναι κυρίως μεμονωμένη συστολική ή συστολική και διαστολική και πολύ σπάνια μόνο διαστολική".

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η υπέρταση στα παιδιά δεν είναι αθώα και συχνά προκαλεί πρώιμη βλάβη οργάνων-στόχων (υπερτροφία της καρδιάς κ.λπ.) χωρίς να υπάρχουν συμπτώματα. Έτσι, χρειάζεται σχολαστική αξιολόγηση για την αποκάλυψη της πιθανής αιτίας της υπέρτασης. Αν η πίεση είναι λίγο πάνω από το διαγνωστικό όριο, συνήθως χρειάζονται μόνο λίγες και απλές εξετάσεις, ιδίως αν υπάρχει ισχυρό οικογενειακό ιστορικό υπέρτασης (π.χ. δύο γονείς υπερτασικοί) και αυξημένο σωματικό βάρος. Σε όλες τις περιπτώσεις σταθερής αύξησης της πίεσης χρειάζεται διερεύνηση για δευτεροπαθή αίτια υπέρτασης.

Στην υγειά σας!!!

Read More

Πρόληψη μυκητιάσεων των άκρων

Η μυκητιασική λοίμωξη των ποδιών είναι επίσης γνωστή σαν το πόδι του αθλητή, διότι αναπτύσσεται κυρίως στα πόδια ατόμων που φορούν παπούτσια  και αναπτύσσεται σε αυτά υψηλή θερμοκρασία και υγρασία. Εντούτοις μύκητες δε αναπτύσσονται μόνο στα πόδια των αθλητών, κάθε άλλο μάλιστα. 15% των ανθρώπων πάσχουν από μυκητιασική λοίμωξη των κάτω άκρων τους και δυστυχώς πολλοί από αυτούς δεν το γνωρίζουν καν.

Οι μύκητες αναπτύσσονται πολύ εύκολα σε ζεστό και υγρό περιβάλλον γι’αυτό και συναντώνται περισσότερο στις δερματικές πτυχές (ανάμεσα από τα δάχτυλα, μηρογεννητική περιοχή κ.α). Πρόκειται για εξαιρετικά μεταδοτική νόσο καθώς θραύσματα του μύκητα πέφτουν από το σώμα μας και μεταδίδονται στο σώμα των γύρω μας διαμέσου μίας πετσέτας αλλά και της άμμου, της σάουνας, των οργάνων στο γυμναστήριο κ.λπ. Ιδίως τους καλοκαιρινούς μήνες όπου η ζέστη και η υγρασία είναι μεγάλη η πιθανότητα μετάδοσης αυξάνεται.

Μέτρα προφύλαξης από τη μετάδοση μυκητιασικών λοιμώξεων είναι τα ακόλουθα:

• Προσεκτικό στέγνωμα των ποδιών μετά το μπάνιο, ιδίως στις μεσοδακτύλιες πτυχές
•  
• Χρήση διαφορετικής πετσέτας για τα πόδια από αυτή για το υπόλοιπο σώμα
• Καθημερινή αλλαγή καλτσών και παπουτσιών ώστε να μην διατηρούνται συνθήκες υγρασίας και ζέστης
• Να αποφεύγεται το περπάτημα χωρίς παπούτσια σε χώρους κοινής χρήσης (γυμναστήρια, πισίνες, σάουνα κ.α)
• Επαρκής ενυδάτωση άκρων
• Αποφυγή μικροτραυματισμών
• Σε περίπτωση προσβολής από μύκητες χορήγηση πλήρους αντιμυκητιασικής αγωγής και όχι διακοπή της αμέσως μετά την ανακούφιση από τα συμπτώματα

Στην υγειά σας!!!

Read More

Πνευμονική εμβολή

Τι είναι πνευμονική εμβολή 
Είναι η αιφνίδια εγκατάσταση ξένου σώματος συνήθως θρόμβου, δηλαδή τεμαχίου συγκεντρωμένου πηγμένου αίματος στην αρτηρία του πνεύμονα, με αποτέλεσμα να διακόπτεται η ροή του αίματος από εκείνο το σημείο του πνεύμονα και πέρα.

Πόσο συχνά εμφανίζεται η πνευμονική εμβολή
Η ακριβής συχνότητα είναι δύσκολο να διαγνωσθεί, υπολογίζεται όμως ό,τι εμφανίζεται σε 69 ανά 100.000 άτομα ανά έτος και η συχνότητα της είναι ίδια σε άντρες και γυναίκες. Υπάρχουν αρκετοί παράγοντες που ευνοούν την εμφάνιση πνευμονικής εμβολής όπως είναι η ηλικία>40ετών, οι μεγάλες εγχειρίσεις, τα κατάγματα, κυρίως της λεκάνης και η κατάκλιση άνω των 5ημερών.

Ποιο είναι το αίτιο της πνευμονικής εμβολής
Όπως φαίνεται και από τον ορισμό αυτής, το αίτιο της πνευμονικής εμβολής είναι ο θρόμβος. Αυτός είτε έχει σχηματιστεί αλλού, συνήθως στις φλέβες των κάτω άκρων, αποκολλείται από αυτό το σημείο και μεταφέρεται στην αρτηρία του πνεύμονα, είτε, λιγότερο συχνά, σχηματίζεται απευθείας εκεί.  Ο θρόμβος σχηματίζεται όταν το αίμα είναι πολύ πηκτό και δεν έχει συνεχή ροή καθώς και όταν τα αγγεία δεν είναι σε καλή κατάσταση.

Ποια είναι τα συμπτώματα της πνευμονικής εμβολής
Η βαρύτητα των συμπτωμάτων της πνευμονικής εμβολής εξαρτάται από το μέγεθος της αρτηρίας που αποφράσσει ο θρόμβος. Έτσι, αν αποφράσσεται «μικρή» αρτηρία του πνεύμονα, τα συμπτώματα είναι ήπια ή μπορεί και να μην υπάρχουν καθόλου. Αντίθετα, αν ο θρόμβος αποφράσσει «μεγάλη-κεντρική» αρτηρία του πνεύμονα, τα συμπτώματα είναι θορυβώδη. Το πιο συχνό είναι η αιφνίδια εμφάνιση δύσπνοιας, η οποία συνοδεύεται πολύ συχνά από αύξηση των αναπνοών και του ρυθμού της καρδιάς. Όταν εξαιτίας της πνευμονικής εμβολής, αποκλειστεί η αιμάτωση τμήματος του πνεύμονα, παρατηρείται επίσης βήχας, πόνος στις πλευρές και πυρετός μέχρι 38 βαθμούς Κελσίου. Δε θα πρέπει να παραλείψουμε τη μαζική πνευμονική εμβολή κατά την οποία αποφράσσεται η κεντρική αρτηρία του πνεύμονα και μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο εντός λίγων ωρών. Αυτή εμφανίζεται με έντονη δύσπνοια, πόνο στο στήθος, μελάνιασμα και αίσθημα επικείμενου θανάτου.

Πώς θα καταλάβει ο γιατρός την πνευμονική εμβολή
Ο γιατρός μαζί με το ιστορικό και τη συμπτωματολογία του ασθενούς, χρειάζεται να κάνει ποικίλες εργαστηριακές εξετάσεις προκειμένου να θέσει τη διάγνωση της πνευμονικής εμβολής. Αυτές κυμαίνονται από απλές εξετάσεις ρουτίνας όπως είναι η γενική εξέταση αίματος όπου παρατηρείται αύξηση των λευκών, τα αέρια αίματος, το ηλεκτροκαρδιογράφημα και η ακτινογραφία θώρακος ως και πιο εξειδικευμένες εξετάσεις όπως είναι το σπινθηρογράφημα πνευμόνων και η πνευμονική αγγειογραφία.

Ποια είναι η πρόγνωση της πνευμονικής εμβολής
Η έκβαση της πνευμονικής εμβολής εξαρτάται από το μέγεθος της αποφράξεως, την ύπαρξη ή όχι υποκείμενης νόσου και την έγκαιρη έναρξη θεραπευτικής αγωγής. Ποσοστό περίπου 10% πεθαίνει εντός της πρώτης ώρας, αν δε διαγνωσθεί και δεν εφαρμοσθεί έγκαιρα θεραπευτική αγωγή. Μεταξύ αυτών που επιζούν, αν γίνει διάγνωση και δοθεί έγκαιρα θεραπευτική αγωγή, το ποσοστό θανάτων είναι 3-8%, αντίθετα, χωρίς αγωγή φθάνει το 30%.

Ποια είναι η θεραπεία της πνευμονικής εμβολής
Η θεραπεία της πνευμονικής εμβολής πρέπει να εξυπηρετήσει δύο σκοπούς:

• Να εμποδίσει την αύξηση του μεγέθους του θρόμβου και γι’αυτό χρησιμοποιούνται αντιπηκτικά φάρμακα δυο ειδών, η ηπαρίνη και τα κουμαρινικά αντιπηκτικά.
• Να διαλύσει το θρόμβο και γι’αυτό χορηγούνται τα θρομβολυτικά φάρμακα, ιδιαίτερα στις μαζικές πνευμονικές εμβολές. Σε μερικές περιπτώσεις, είναι δυνατό να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση.

Στην υγειά σας!!!

Read More

Δοκιμή Rinne

Στη δοκιμασία αυτή συγκρίνεται η ακοή του εξεταζόμενου δια της αέρινης αγωγής και η ακοή του δια της οστέινης αγωγής και μπορεί να καθοριστεί το επίπεδο της βλάβης που προκαλεί τη βαρηκοΐα, εάν αυτή δηλαδή οφείλεται σε βλάβη στο σύστημα αγωγής του ήχου ή πιο μέσα στο νευροαισθητήριο σύστημα.

Τα σκέλη του δονούμενου διαπασών τοποθετούνται μπροστά και σε απόσταση 2 εκ περίπου από τον έξω ακουστικό πόρο και ακολούθως στηρίζεται το στέλεχος του διαπασών πάνω στη μαστοειδή απόφυση. Αν ο ήχος ακούγεται καλύτερα και για περισσότερο χρονικό διάστημα δια της αέρινης αγωγής, η εξέταση θεωρείται θετική και η βαρηκοΐα είναι τύπου νευροαισθητήριου. Όταν όμως ο ήχος ακούγεται καλύτερα και περισσότερο χρονικό διάστημα δια της οστέινης οδού, η εξέταση χαρακτηρίζεται αρνητική και η βαρηκοΐα είναι τύπου αγωγιμότητας.

Στην υγειά σας!!!

Read More

Πρώτες Βοήθειες : Εγκεφαλικό επεισόδιο

Το εγκεφαλικό επεισόδιο οφείλεται στην απότοµη απόφραξη µιας αρτηρίας που δίνει αίµα σε µια περιοχή του εγκεφάλου. Εµφανίζονται συχνότερα στις µεγαλύτερες ηλικίες και µπορεί να είναι θανατηφόρα εάν είναι µεγάλα, αλλά µπορεί να υπάρξει και πλήρης αποκατάσταση εάν είναι πιο περιορισµένα.

Τι θα δείτε:

• Αδυναµία ή παράλυση πιθανώς από τη µία πλευρά του σώµατος.
• Ο πάσχων δεν µπορεί να µιλήσει ή µπερδεύει τα λόγια του.
• Σύγχυση. Ο πάσχων µοιάζει µε µεθυσµένο.
• Απότοµος δυνατός πονοκέφαλος.
• Ακούσια απώλεια ούρων και κοπράνων.
• Απώλεια των αισθήσεων.

Τι πρέπει να κάνετε:

• Εάν ο πάσχων έχει τις αισθήσεις του, βοηθήστε τον να ξαπλώσει και καθησυχάστε τον µέχρι να φτάσει η ιατρική βοήθεια. Εάν δυσκολεύεται να µιλήσει, µην τον κουράζετε µε συζητήσεις.
• Εάν ο πάσχων είναι αναίσθητος, παρακολουθείτε την αναπνοή και το σφυγµό του κάθε 10 λεπτά και να είστε έτοιµοι να ξεκινήσετε καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση (ΚΑΑ) εάν χρειαστεί.

Στην υγειά σας!!!

Read More

Απαλλαγή από το άγχος

Το άγχος αποτελεί πολύ σημαντικό πρόβλημα στη ζωή του σύγχρονου ανθρώπου. Μπορεί να εκδηλωθεί με διάφορους τρόπους που πιθανώς και να διαλάθουν της προσοχής, όπως προβλήματα στον ύπνο, ζαλάδες, ναυτία, καταχρήσεις, πονοκέφαλοι, εριστική συμπεριφορά, έλλειψη συγκέντρωσης κ.ά.

Το πρώτο σημαντικό βήμα που είναι απαραίτητο να γίνει είναι η αναγνώριση του προβλήματος. Έπειτα πρέπει το άτομο να αναζητήσει τρόπους χαλάρωσης που θα το βοηθήσουν να αντιμετωπίσει το άγχος. Μια πολύ καλή άσκηση είναι οι βαθιές αναπνοές με την κοιλιά. Βοηθούν το οξυγόνο να φτάσει στον εγκέφαλο και δημιουργούν ένα αίσθημα ευεξίας, ακόμα εντονότερο όταν η άσκηση γίνεται με κλειστά μάτια, που βοηθά να χαλαρώσουν όλοι οι σφιγμένοι μυς.

Εναλλακτικά ή παράλληλα, μπορεί να βοηθήσει λίγη ήρεμη μουσική και κάποιες θετικές σκέψεις, όπως ένα αγαπημένο πρόσωπο. Όλα αυτά βέβαια αποτελούν λύσεις, που όμως δεν πρέπει να επισκιάζουν την προσπάθεια ανεύρεσης του παράγοντα που προκαλεί το άγχος και τελικά της εξάλειψής του.

Στην υγειά σας!!!

Read More

Οι μαύροι κύκλοι και από τι προκαλούνται

Μπορεί οι μαύροι κύκλοι κάτω από τα μάτια να μην αποτελούν σοβαρό παθολογικό πρόβλημα, ωστόσο όλοι οι άνθρωποι που τους παρουσιάζουν επιθυμούν να απαλλαγούν από αυτούς όσο το δυνατόν πιο σύντομα κυρίως για αισθητικούς λόγους. Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι το φαινόμενο είναι παροδικό και ότι εμφανίζεται κατά καιρούς σε όλους τους ανθρώπους.

Εάν θέλουμε να εξετάσουμε τους λόγους εμφάνισης των μαύρων κύκλων δε θα ήταν εύκολο να προβούμε σε κάποια κατηγοριοποίηση των αιτιών. Υπάρχουν περιπτώσεις που συνδέονται με επιβαρυντικές για τον οργανισμό καθημερινές συνήθειες όπως είναι το κάπνισμα, η έλλειψη ύπνου, η κακή διατροφή και η κούραση. Ωστόσο, οι λόγοι δημιουργίας μαύρων κύκλων δεν περιορίζονται στους παραπάνω.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, η συχνότερη αιτία είναι η ρινική συμφόρηση, που με τη σειρά της προκαλείται από αλλεργίες, κρυολογήματα ή άλλες μορφές ρινίτιδας. Με λίγα λόγια, οι σακούλες δημιουργούνται λόγω της διαπλάτυνσης του δέρματος στην περιοχή των ματιών που σαν αποτέλεσμα έχει το σκούρο χρώμα των φλεβών.

Ένας ακόμη παράγοντας που προκαλεί τους ανεπιθύμητους μαύρους κύκλους είναι η κατακράτηση υγρών κατά τη διάρκεια του ύπνου, καθώς τα υγρά που μαζεύονται στα κάτω βλέφαρα προκαλούν οίδημα. Θα πρέπει, βέβαια, να αναφέρουμε ότι η κατακράτηση υγρών είναι ένα φαινόμενο που παρατηρείται και σε πολλές ασθένειες όπως είναι οι καρδιοπάθειες, παθήσεις του θυρεοειδούς, νεφρικές ή ηπατικές νόσοι.

Και η γήρανση όμως μπορεί να θεωρηθεί σε ορισμένες περιπτώσεις υπεύθυνη για τις σακούλες. Η εξήγηση είναι απλή. Όσο περνούν τα χρόνια, η περιοχή γύρω από τα μάτια γίνεται πιο ευαίσθητη γιατί το δέρμα γίνεται πιο λεπτό. Σαν αποτέλεσμα, τα αιμοφόρα αγγεία γίνονται περισσότερο διακριτά. Τέλος θα πρέπει να προσθέσουμε ότι η κληρονομικότητα παίζει και αυτή το ρόλο της στην εμφάνιση του προβλήματος.

Το πιο σημαντικό ερώτημα είναι φυσικά πώς μπορεί να καταπολεμηθεί το πρόβλημα. Οι ειδικοί συνιστούν καλό ύπνο, ξεκούραση, αποφυγή της υπερβολικής έκθεσης στον ήλιο, περιορισμό τροφών που περιέχουν πολύ αλάτι και κατανάλωση φρούτων και λαχανικών σε καθημερινή βάση. Επιπλέον, για τη φροντίδα της περιοχής προτείνεται η χρήση προϊόντων που περιέχουν βιταμίνες C ή K και κινετίνη. Τέλος, προτείνεται η χρήση αντηλιακής κρέμας προστασίας με στόχο την πρόληψη της εμφάνισης των μαύρων κύκλων.

Στην υγειά σας!!!

Read More

Προβιοτικά κατά της πιτυρίδας

Η πιτυρίδα είναι ένα ενοχλητικό και συνηθισμένο πρόβλημα, που προσβάλλει μεγάλο ποσοστό του ενήλικου πληθυσμού. Οι Ερευνητές των εργαστηρίων της Nestle που μελετούν εδώ και πολλά χρόνια τα προβιοτικά, κατάφεραν να απομονώσουν ένα συγκεκριμένο στέλεχος, το οποίο έχει την ιδιότητα να βελτιώνει τη λειτουργία του επιδερμιδικού φραγμού, για να αντιμετωπίσει σε βάθος τη βασική αιτία που προκαλεί πιτυρίδα: το Lactobacillus paracasei ST11. Μια δράση, την οποία τεκμηρίωσαν και απέδειξαν κλινικά οι Ερευνητές της L΄Oreal.
Το προβιοτικό στέλεχος ST11 είναι ένα ειδικό στέλεχος προβιοτικών που, όταν λαμβάνεται από το στόμα, βελτιώνει αποτελεσματικά τη λειτουργία του επιδερμιδικού φραγμού. Πρόκειται για το πρώτο συμπλήρωμα διατροφής για δράση σε βάθος ενάντια στην πιτυρίδα.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα των μελετών, η αποτελεσματικότητα του προβιοτικού ST11 κατά της εμφάνισης των ερεθισμών, του κνησμού και της πιτυρίδας είναι ολοκληρωμένη, με σημαντική μείωση σε όλα τα προαναφερόμενα συμπτώματα. Μάλιστα τα αποτελέσματα του προβιοτικού ST11 στην πιτυρίδα, στους ερεθισμούς και τον κνησμό, διαρκούν έως και 6 εβδομάδες μετά τη διακοπή της χρήσης του προϊόντος.

Στην υγειά σας!!! 

Read More

Βρογχοσκόπηση

Η βρογχοσκόπηση είναι μία εξέταση με την οποία ο ιατρός μπορεί να δει το εσωτερικό τοίχωμα των αεροφόρων οδών δηλαδή του λάρυγγα, της τραχείας και των βρόγχων. Η βρογχοσκόπηση πραγματοποιείται με τη βοήθεια του βρογχοσκοπίου.
Πρόκειται για ένα λεπτό, εύκαμπτο ή άκαμπτο σωλήνα ο οποίος εισέρχεται από τη μύτη του εξεταζόμενου και προωθείται μέσα στους πνεύμονες. Με τη βοήθεια του βρογχοσκοπίου, ο ιατρός παρατηρεί το εσωτερικό των βρόγχων για ύπαρξη παθολογικών καταστάσεων, όπως ξένα σώματα, αιμορραγίες, όγκους ή φλεγμονή. Επίσης, μπορεί να χρησιμοποιηθεί θεραπευτικά, για να αφαιρέσει τα ξένα σώματα, τους όγκους ή τις εκκρίσεις που συσσωρεύονται και αποφράσσουν τους αεραγωγούς, καθώς και για να πάρει τμήματα για βιοψία.

Στην υγειά σας!!! 

Read More

Εννέα τροφές μόνο για άνδρες...

Η δίαιτα είναι γένους θηλυκού; Έτσι πιστεύουν οι περισσότεροι αφού το γυναικείο σώμα βρίσκεται στο επίκεντρο. Οι διατροφολόγοι όμως, έχουν διαφορετική άποψη. Για του λόγου το αληθές δημιούργησαν μία λίστα τροφών που δυναμώνουν τον ανδρικό οργανισμό και παράλληλα βοηθούν στην γράμμωση του σώματος!

Άπαχο κόκκινο κρέας

Αν στην ερώτηση «ποιο είναι το αγαπημένο σου φαγητό», κάποιος απαντά χωρίς δεύτερη σκέψη «το κρέας με τις πατάτες», τότε βρίσκεται στον…σωστό διατροφικό δρόμο. Το κόκκινο κρέας δυναμώνει τους άνδρες, λέει η Leslie Bonci, διατροφική σύμβουλος της ομάδας ράγκμπι των ΗΠΑ «Pittsburgh Steelers».

Το άπαχο μοσχαρίσιο και χοιρινό κρέας αποτελεί πηγή πρωτεΐνης ενώ σε ό,τι αφορά το λίπος έχει μόλις λίγο περισσότερο σε σχέση με το μαγειρεμένο στήθος κοτόπουλου. Επιπλέον, το κόκκινο κρέας τρέφει τον οργανισμό και με λευκίνη – ένα από τα αμινοξέα που «χτίζει» μυς.

Σοκολάτα

Το είδος της σοκολάτας είναι αυτό που κάνει την διαφορά. Έρευνες δείχνουν πως οι φλαβανόλες, οι αντιοξειδωτικές ουσίες που βρίσκονται στην μαύρη σοκολάτα, πιθανόν να συνεισφέρουν στην μείωση της κακής χοληστερόλης, στην καλή κυκλοφορία του αίματος αλλά και στην διατήρηση της πίεσης σε κανονικά επίπεδα. Συνεπώς, η μαύρη σοκολάτα λειτουργεί προληπτικά και κατά της στυτικής δυσλειτουργίας.

Η Bonci όμως συνιστά προσοχή, δεδομένου πως τα γλυκά παχαίνουν.

Οστρακοειδή

Ο ψευδάργυρος που «κολυμπάει» στα οστρακοειδή, καθώς επίσης και σε άλλους τύπους ψαριών, είναι ζωτικής σημασίας για την καρδιά, το μυϊκό αλλά και το αναπαραγωγικό σύστημα. Έρευνες έχουν δείξει πως η έλλειψη ψευδάργυρου σχετίζεται με εμφάνιση προβλημάτων όπως είναι το κακής ποιότητας σπέρμα και η ανδρική υπογονιμότητα.

Για εκείνους που δεν αντέχουν την μυρωδιά του ψαριού, τα φιστικιά και τα σπόρια είναι μια καλή εναλλακτική.

Αβοκάντο

Το αβοκάντο έχει πάρει …διαζύγιο από τις θερμίδες, αφού είναι πλούσιο σε λίπος – οι ειδικοί όμως επιμένουν πως το λίπος τουείναι καλό! Τα μονοακόρεστα λίπη ρίχνουν την κακή χοληστερόλη, αρκεί οι προσλαμβανόμενες ημερήσιες θερμίδες από όλα τα είδη λίπους να μην ξεπερνούν το 25% - 35%.

Σημειώνεται πως στην ίδια κατηγορία ανήκει το ελαιόλαδο και ο ξηροί καρποί.

Σολομός

Το μυστικό του κρύβεται στα Ω-3 λιπαρά οξέα. Οι σαρδέλες, το σκουμπρί, η ρέγκα, ο κολιός και η πέστροφα επίσης ανήκουν στην λίστα των λιπαρών ψαριών που προσφέρουν προστασία από την εκδήλωση ασθενειών όπως είναι ο καρκίνος και η αρθρίτιδα.

Ο κανόνας των ειδικών: δύο φορές την εβδομάδα ψάρι…

Σόγια

Όπως προκύπτει από έρευνα που διεξήχθη σε 40 κράτη, η τροφή που πιθανόν προσφέρει την υψηλότερη προστασία κατά της εμφάνισης του καρκίνου του προστάτη είναι η σόγια.

Είναι ενδεικτικό πως στις Ασιατικές χώρες, οι άνθρωποι τρώνε 90 φορές περισσότερο τροφές με σόγια σε σχέση με τους Αμερικάνους. Και όπως δείχνουν τα στατιστικά δεδομένα, ο καρκίνος του προστάτη χτυπάει συχνότερα στις ΗΠΑ.

Πορτοκαλί λαχανικά

Το χρώμα κάνει την διαφορά; Έτσι φαίνεται, αφού οι πορτοκαλί πιπεριές, τα καρότα, οι κολοκύθες, τα πορτοκάλια και οι γλυκοπατάτες είναι λαχανικά πλούσια σε β- καροτίνη,λουτεΐνη και βιταμίνη C.

Και όπως έδειξε πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύτηκε στην Αμερικανική Επιθεώρηση Κλινικής Διατροφής, οι ουσίες αυτές μειώνουν τις πιθανότητες εμφάνισης διογκωμένου προστάτη.

Μούρα

«Τα μούρα βοηθούν στην νοητική και σωματική απογείωση» λέει η Bonci.Παράλληλα είναι ενισχυμένα με αντιοξειδωτικές ουσίες, οι οποίες σύμφωνα με έρευνες καταπολεμούν την εμφάνιση καρκίνου.

Επειδή όμως, τα μούρα δεν μπορεί να τα αγοράσει κανείς όλες τις εποχές – ή ακόμη κι αν τα βρει εκτός εποχής η τιμή του είναι «τσιμπημένη» - οι ειδικοί συνιστούν και την κατανάλωση κατεψυγμένων.

Πιπερόριζα

Το τζίντζερ, όπως αποκαλούν οι Δυτικοί την πιπερόριζα, φαίνεται πως έχει αντιφλεγμονώδη δράση. Συνεπώς, οι άντρες που αθλούνται συστηματικά, πιέζοντας το σώμα τους για ακόμη καλύτερες αποδόσεις, ωφελούνται σημαντικά.

Μάλιστα, έρευνες έχουν δείξει πως η συχνή κατανάλωση πιπερόριζας μειώνει τον πόνο που προκαλείται από μυϊκές κακώσεις.

Tip: θετική σκέψη και στην διατροφή

Το σκληρό διατροφικό πρόγραμμα δεν είναι δύσκολο μόνον για τις γυναίκες, αφού όλα δείχνουν πως «λυγίζει» και τους άντρες. Η Bonci ωστόσο, επιμένει πως όλα έχουν να κάνουν με την σκέψη – έτσι αρκεί κανείς να πείσει τον εαυτό του πως δεν στερείται τις «κακές» τροφές αλλά αντίθετα προσθέτει στο διαιτολόγιο του ωφέλιμα τρόφιμα.

Και συμπληρώνει πως όλα είναι συνήθεια: όταν κάποιος συνηθίσει να τρώει περισσότερα φρούτα, λαχανικά, άπαχο κρέας και ολικής αλέσεως τρόφιμα, αυξάνονται οι πιθανότητες να μειώσει τις παχυντικές λιχουδιές.

Πηγή : Web Only

Στην υγειά σας!!! 

Read More